Strona główna | Mapa serwisu | English version

reść

Stadion Narodowy, Warszawa

Organizator konkursu: Narodowe Centrum Sportu sp. z o.o.
Powierzchnia: ponad 30 ha
Lokalizacja: Warszawa
Data: 2008
Autorzy: architektura:   Słomski Architekt
                                   Rafał Maliński
                                   Aleksander Baszun
architektura krajobrazu: Marek Leśniewski


Idea struktury terenów zieleni

Teren opracowania znajduje się pomiędzy dwoma bardzo ważnymi obszarami pełniącymi nadrzędne role w systemie przyrodniczym miasta, którymi są: Dolina Wisły od strony zachodniej i teren Parku Skaryszewskiego ze zbiornikiem wodnym Jeziorem Kamionkowskim. Oba te obszary stanowią korytarze przyrodnicze łączące inne większe i mniejsze struktury przyrodnicze miasta.


Główną idea terenów zieleni, w opracowanej koncepcji zagospodarowania terenu przyszłego Stadionu Narodowego w Warszawie jest umożliwienie powstania powiązań przyrodniczych terenu opracowania z Doliną rzeki Wisły oraz z terenem Parku Skaryszewskiego. Ideea ta, została oparta na modelu powiązń przyrodniczych, których kręgosłup będą stanowić szerokie aleje zaprojektowane w orientacji wschód-zachód. Aleje będą utworzone z kilku rzędowych szpalerów drzew i rosnących pod nimi grup krzewów oraz bylin. W części północnej terenu opracowania została zachowana odpowiedniej szerokości przerwa w tkance zabudowy w celu stworzenia ciągłości powiązania przyrodniczego przebiegającego na linii Port Praski- Jeziorko Kamionkowskie.

Kolejnym ważnym elementem układu terenów zieleni, który ma za zadanie powiązać przyrodniczo poszczególne alaje jest naturalistyczny ciek wodny przebiegający począwszy od południowo-zachodniego narożnika terenu opracowania, następnie przez część centralną i dalej w stronę północną. Ciek wodny będzie łączył się z korytem rzeki Wisły w rejonie południowo-zachodnim, jak również z Jeziorkiem Kamionkowskim.



Gospodarowanie wodami opadowymi



W projekcie zaproponowano rozwiązania projektowe umożliwiające racjonalne gospodarowanie wodami opadowymi. Podstawowym elementem systemu gospodarowania wodami opadowymi będzie naturalistyczny ciek wodny, zaprojektowany w centralnej części, który będzie miał za zadanie zbieranie wód opadowych z terenu opracowania. Woda będzie zbierana przede wszystkim z dachów budynków i kierowana naziemnymi i podziemnymi systemami rur do centralnie położonego naturalistycznego cieku wodnego. Ciek wodny będzie miał postać naturalną, tzn. w pełni umożliwiającą zachodzenie podstawowych procesów hydrologicznych, takich jak np. infiltracja. W chwili wystąpienia intensywnych opadów, a także w okresie wiosennych roztopów nadwyżki wody będą kierowane w dwóch kierunkach - do Wisły oraz do Jeziorka Kamionkowskiego. Woda gromadząca się w naturalistycznych zbiornikach wodnych zaprojektowanych na trasie cieku wodnego po odpowiednim podczyszczeniu za pomocą systemu filtrów będzie mogła być wykorzystywana np. w spłuczkach toalet projektowanych budynków. Wody tzw. budne, głównie z nawierzchni utwardzonych będą kierowane do niesek infiltracyjnych gdzie dzięki ich specjalnej konstrukcji będą podczyszczane i zatrzymywane na terenie po przez proceś naturalnego przesiąkania w głąb gruntu.

Zaprojektowany układ niecek będzie połączony wspomnianym naturalistycznym ciekiem wodnym, wzdłuż którego będzie znajdowała się roślinność łęgowa związana z wodami płynącymi, a także z wodami stojącymi w rejonach zbiorników wodnych. Gatunkami dominującymi w tym rejonie będą min. Populus sp. (Topola), Salix sp. (Wierzba), Ulmus (Wiąz) oraz Alnus sp. (Olcha). Trasa cieku w wielu miejscach będzie przebiegała pod nawierzchniami. W tych miejscach woda będzie transportowana za pomoc rur i przepustów pod nawierzchniami placów, dróg jezdnych, torów tramwajowych, ścieżek rowerowych i chodników dla pieszych.


Aleje ze szpalerami drzew



Na terenie objętym opracowaniem zaprojektowano kilka alej przebiegających głównie na linii wschód – zachód, które będą satanowić lokalne kopytarze ekologiczne. W wielu miejscach opróch drzew tworzących aleje (rosnących najczęściej w układzie szpalerowym) będą również krzewy. Aleje te, będą łączyć teren Doliny Wisły z terenem Parku Skaryszewskiego. Pod Al. Zieleniecką zaprojektowano liczne przejścia podziemne dla pieszych, które będą na tyle szerokie, aby możliwe było również wprowadzenie roślinności np. pnaczy i roślin cienioznośnych porastających części gruntu w przejściach podziemnych. W ten sposób możliwa będzie nierozerwalna ciągłość przyrodnicza terenu opracowania z terenem Parku Skaryszewskiego.

 


Ogrody na dachach



W północnych i południowych częściach dachów budynków zlokalizowanych wzdłuż Al. Zielenieciej zaprojektowano ekstensywne ogrody na dachach. Ogrody te będą miały za zadanie zwiąkszenia potęciału przyrodniczego projektowanego terenu, a także wpłyną na wzmocnienie połączeń przyrodniczych pomiędzy terenem opracowania a Parkiem Skaryszewskim. Ogrody na dachach będą miały również za zadanie przechwytywanie i zatrzymywanie znacznych ilości wód opadowych. Jednym z równie ważnych funkcji ogrodów na dachach będzie wpływ na polepszenie mikroklimatu w bezpośrednim otoczeniu budynków.

















© 2011 WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE, Marek Leśniewski ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU (dot. prac autorskich)
© 2011 ALL RIGHTS RESERVED, Marek Leśniewski LANDSCAPE ARCHITECTURE