| Strona główna | Mapa serwisu | English version |
 |
|
 |
PROJEKTY | |||
 | ||||
|
SZKICE i WIZUALIZACJE | |||
| ||||
|
REALIZACJE | |||
| ||||
|
WARSZTATY PROJEKTOWE | |||
| ||||
| ||||
| reść |
Warsztaty Nr 2. |
Warsztaty projektowe pt.:" Sanowanie czyli uzdrawianie obszaru w dolinie Wisły między skarpą warszawską a Saską Kępą od ul. Agrykoli do Al. ks. J. Stanka "KONCEPCJA STRUKTURY TERENÓW REKREACYJNO WYPOCZYNKOWYCH MIASTA WARSZAWY" Obecnie Wisła jest barierą dzielącą lewo i prawobrzeżną Warszawę. Jest to widoczne na każdym kroku - brak zainteresowania miasta i inwestorów tym obszarem pociąga za sobą taką samą reakcję ze strony mieszkańców (oprócz wędkarzy i ewentualnie tych którzy nie wiedzą co zrobić z kupą gruzu na swoim podwórku). Rzeka szczęśliwie przetrwała okres „walki człowieka z żywiołem” i manii regulowania wszystkiego. Znajdujemy się więc w bardzo ciekawym momencie tzn. wtedy kiedy wszyscy wiedzą, że trzeba coś zrobić ale tak naprawdę jeszcze nie wiedzą co. Patrząc na historię polskich rzek takie momenty często owocowały stwierdzeniami typu: „ ta rzeka jest dzika, niebezpieczna i nic tam się nie dzieje - to straszne, trzeba to natychmiast zmienić”. W praktyce powodowało to zazwyczaj ich bezpowrotne zniszczenie. Wprowadzanie jakichkolwiek trwałych zmian w takich momentach musi być więc poparte naprawdę silnymi argumentami i dogłębnie przemyślane. Naszym pomysłem na rozwiązanie postawionego przed nami problemu jest działanie w obu odrębnych jeszcze obszarach - miasta i rzeki. Koncepcja zakłada pozostawienie możliwie szerokiego pasa wzdłuż rzeki jako terenu, którego głównym przeznaczeniem jest funkcja ekologiczna - dopiero później rekreacyjna. Wprowadzony zostanie system szlaków pieszych i rowerowych wzdłuż koryta Wisły. Będą one przebiegać przez nieprzekształcone łąki i zarośla pełniące funkcje ścieżek dydaktycznych, miejsc dogodnych do obserwacji ptaków itp. Na odcinkach, gdzie nie da się poprowadzić komunikacji bez uszczerbku dla środowiska przyrodniczego ścieżki utworzone będą z drewnianych pomostów zawieszonych na palach wbitych w grunt. Dzięki temu uniknie się problemów związanych z sezonowymi wahaniami lustra wody, takich jak: okresowe zalewanie i zamulanie. Niekorzystne warunki wodno-gruntowe występujące na tym terenie uniemożliwiają wprowadzenie tradycyjnych nawierzchni. Wprowadzone zostaną także ( poza obszarem tzw. gorsetu warszawskiego) pływające zielone wyspy, które będą integralną częścią szlaków pieszych w miejscach gdzie dostępny pas brzegowy jest wąski. Zastosowanie konkretnych rozwiązań technicznych uzależnione będzie od charakterystyki terenu na którym, będą one wprowadzane (patrz rys.) Planowane jest też wprowadzenie przystani żeglarskich na Cyplu Czerniakowskim i w Porcie Praskim. W sezonie letnim obsługiwałyby one mniejsze jednostki rekreacyjne. Na terenie miasta planowane jest utworzenie promenad doprowadzających spacerowiczów i rowerzystów bezpośrednio nad rzekę. Planując lokalizację promenad kierowaliśmy się zasadą maksymalnego wykorzystania do tego celu istniejących terenów zieleni: parków, nieużytków i terenów mało zurbanizowanych. W miejscach gdzie takiej możliwości nie ma przekształcone zostałyby przekroje poprzeczne dróg, tzn. ograniczona zostałaby ilość pasów ruchu samochodowego na korzyść wprowadzanych na ich miejsce biegnących równolegle do drogi szpalerów drzew oraz ścieżek pieszych i rowerowych (patrz rys.). Przestrzeniom tym, należy także nadać nowego charakteru poprzez wprowadzenie obiektów usług gastronomi i rozrywki, takich jak: puby, bary, restauracje kina, teatru, galerie sztuki. itp. Działania te, musiałyby być prowadzone równolegle z przeniesieniem ruchu tranzytowego z centrum miasta na jego obrzeża. W efekcie takiego postępowania, zmniejszenie ilości pasów ruchu nie spowodowałoby utrudnień komunikacyjnych. Wprowadzane struktury promenad połączyłyby istniejące tereny zieleni „typowo miejskiej”, niezagospodarowane tereny zieleni (jak np. te w bezpośrednim sąsiedztwie Wisły) i obiekty sportowe. Dzięki takim działaniom z istniejących obiektów o różnym charakterze rozsianych na terenie Warszawy uzyskujemy zróżnicowany kompleks rekreacyjno-wypoczynkowy umożliwiający zaplanowanie całodobowych bogatych programowo wycieczek. W efekcie pojęcie wypoczynku w mieście mogłoby z powrotem zacząć funkcjonować wśród ludzi mieszkających po obu stronach rzeki.  Autorzy: inż. Marek Leśniewski stud arch. kraj.Grzegorz Zaleski współpraca: inż. Marcin Szatan publikacja na innej stronie www: http://www.sztukakrajobrazu.pl/zalewski.htm |
© 2011 WSZELKIE PRAWA ZASTRZEŻONE, Marek Leśniewski ARCHITEKTURA KRAJOBRAZU (dot. prac autorskich) © 2011 ALL RIGHTS RESERVED, Marek Leśniewski LANDSCAPE ARCHITECTURE |
